Zeven jaar oxycodon: mijn man herkende me amper

Ik was 23 en ik moest een aantal zware knieoperaties ondergaan. Mijn eerste oxycodon was een verademing; het werkte geweldig tegen de pijn waar ik zo ontzettend lang mee had rondgelopen.

Ik was zo blij; ik vond het heerlijk dat ik weer met mijn vriendinnen op stap kon, winkelen, uitgaan. Het was een fijne tijd. Zeven jaar lang ging dat door.

'Mijn eerste oxycodon was een verademing... eindelijk was ik pijnvrij'

Ik merkte wel dat ik steeds meer oxycodon nodig had om de pijn te onderdrukken. Ik was ooit begonnen met 2 keer 5mg langwerkend, op een gegeven moment zat ik op 2 keer 50 mg langwerkend. Dat komt echt binnen, kan ik je vertellen.

Mijn man merkte op dat ik heel erg veranderde door de oxycodon. Ik was in mezelf gekeerd, een zombie. Zelfs een normaal gesprek voeren lukte niet meer. Ik zat als een zombie op de bank vanwege de oxycodon, ik was totaal versuft. Dingen die we ‘s middags hadden besproken, wist ik ‘s avonds niet meer... ‘Ik herken je amper, zei hij een keer. Dat vond ik wel erg.

Als ik naar een feestje ging nam ik altijd extra oxycodon in om te zorgen dat ik geen pijn zou krijgen. En dan de hele avond Red Bull drinken, heel veel Red Bull, anders viel ik in slaap.

 'Op feestjes dronk ik Red Bull, anders viel ik in slaap.'

Als ik wel eens vergat mijn medicatie te nemen, werd ik doodziek. Ondertussen werd de pijn steeds erger. Ik was ervan overtuigd dat ik de oxycodon nodig had. Toen las ik ergens dat pijn erger kan worden door oxycodon; daar schrok ik van. Ik besprak het met mijn huisarts, maar het interesseerde hem weinig.

'Hoeveel ik ook gebruikte, de pijn kwam er keihard doorheen"

Er ging nog drie, vier jaar overheen voordat ik besefte dat de oxycodon niet meer werkte. Hoeveel ik ook gebruikte, de pijn kwam er keihard doorheen en er zat een scherp randje aan dat er eerst niet was.

Toen ik een keer meer oxycodon had gebruikt dan voorgeschreven omdat ik erg veel pijn had, vroeg ik mijn huisarts om extra medicatie. Hij zei toen: ‘Ik ben je dealer niet.’ Ik kreeg het niet. Ik vertelde dat ik vaak merkte dat ik meer nodig had dan hij voorschreef. Moet ik het soms gaan kopen op de zwarte markt, vroeg ik? Toen zei hij: dat moet je zelf weten.

‘Ik ben je dealer niet,’ zei de huisarts - die gedurende zeven jaar oxycodon voorschreef aan 23 jarige.

Deze man had mij dus zeven jaar oxycodon had voorgeschreven, zonder enige begeleiding, aandacht of interesse in mijn welzijn. Ik was er doodziek van, van die arts, van de oxy, van alles. Ik realiseerde ik dat ik verschrikkelijk afhankelijk was geworden van de oxycodon, en wat een gif het eigenlijk is. Korte tijd later vroeg ik om een doorverwijzing naar de verslavingszorg; gelukkig kreeg ik die.

Ik ben met een hele positieve houding mijn afbouwtraject bij de verslavingszorg ingestapt. Ze hebben me echt goed geholpen. Ik werd overgezet op buprenorfine en het afbouwen ging veel makkelijker dan ik had verwacht. Vergeleken met oxycodon waren de ontwenningsverschijnselen een heel stuk minder heftig. Steeds als ik geminderd had voelde ik dat wel, maar dan prentte ik mezelf in dat het een griepje was en na een paar dagen was het over.

'Het afbouwen met buprenorfine ging veel makkelijker dan ik had verwacht.'

Zo ben ik relatief gemakkelijk afgebouwd. Natuurlijk was het wel spannend, maar het ging echt boven verwachting goed, ook de laatste stap naar nul.

Ik was superblij, ik dacht, nu ben ik van de problemen af! Maar dat was niet het geval. Ik voelde me depri, leeg, volkomen uitgeput... Ik wist niet hoe ik de draad weer op moest pakken. Alles wat ik geestelijk en lichamelijk had weggedrukt kwam weer naar boven. Ik schrok ervan. Dit had ik echt niet verwacht. Er werd een vervolgtraject gepland om hieraan te werken. Mijn naam is Steffi en ik deel mijn verhaal omdat ik vind dat er meer aandacht moet komen voor de behandeling van mensen die opiaten afbouwen. Binnenkort in deel 2: Steffi vertelt over haar afbouwtraject met buprenorfine en het vervolgtraject.

Afbouwen van oxycodon: alle informatie bij elkaar: Klik hier. Meer ervaringsverhalen lezen? Klik hier.

Stigmatisering, desinteresse, onkunde van artsen: het komt vaker voor dan je denkt. Belangenorganisatie Opiaten Afbouwen wil daar wat aan doen.

Ondersteun je ons door lid te worden? Lidmaatschap is gratis. Jouw lidmaatschap is belangrijk. Want het KAN anders, het MOET anders...! Je naam komt niet op een openbare ledenlijst. WORD NU LID