.png){kind=small}
Ik ben Kevin, 37 jaar oud en ik lijd sinds 7 jaar aan een progressieve spierziekte. Altijd pijn, maar goed onder controle te houden met tramadol. Maar toen kreeg ik een hernia en daar hielp de tramadol niet voor. De pijn was ondraaglijk. Het hele rijtje pijnstillers afgelopen en uiteindelijk uitgekomen bij fentanyl, dat werkte super. Daarmee was de pijn net te verdragen. Via de pijnpoli kreeg ik een aantal behandelingen voor de hernia; eerst deed het niks, maar de laatste behandeling had resultaat!
Toen ik voelde dat de pijn minder werd, wilde ik graag stoppen. De dokter stelde een afbouwschema voor, dat was in 3 weken van 37.5 mcg fentanyl pleister naar nul. Naast de pleisters gebruikte ik ook nog losse fentanyl tabletten van 100 µg, zo’n vier à vijf per dag. Die heb ik tegelijkertijd, in drie weken, naar nul afgebouwd.
Ik ging in 3 weken van 37.5 pleister naar nul en stopte tegelijkertijd met de losse tabletten
Ik ben toen vrijwel meteen heel erg ziek geworden. Zweten, depressief, rillingen en ongecontroleerde bewegingen. Ik dacht steeds, het zal wel normaal zijn. Toen ik in de weergaten kreeg dat het van het afbouwen kwam, vond ik het zonde om weer bij te plakken. Ik was immers goed bezig, vond ik. Ik dacht ook, als ik nu ga bijplakken ga ik dat straks iedere keer doen als ik me slecht voel. Ik heb namelijk ADHD en ik ben ook nog best verslavingsgevoelig. Dus ik ging stug door met afbouwen.
Ik was al 6 of 7 dagen aan één stuk door wakker
Maar tegen de tijd dat ik de laatste pleister van 12,5 mcg eraf haalde was ik helemaal kapot. Ik was op dat moment al 6 of 7 dagen aan één stuk door wakker; ik was echt doodziek. Te snel stoppen had bij mij echt enorme gevolgen. Later hoorde ik dat te snel afbouwen bijna net zo heftig is als wanneer je cold turkey stopt. Maar dat wist ik toen niet.
Ik werd per ambulance afgevoerd naar de Spoedeisende Hulp; mijn vader ging mee, want zelf kon ik niks meer. Mijn arm schokte ongecontroleerd en ik kon niet meer recht kijken met mijn ene oog. Als je niet slaapt gaan je hersens raar doen. Doordat ik te snel gestopt was met de fentanyl begon de ook pijn van mijn spierziekte enorm op te spelen. De ontwenningsverschijnselen waren verschrikkelijk. Voor mij hoefde het leven echt niet meer.
Per ambulance afgevoerd naar de spoedeisende hulp; eerst zeiden ze dat ze me niet konden helpen
Bij aankomst in het ziekenhuis zeiden ze eerst dat ze me niet konden helpen. Mijn vader heeft toen met zijn vuist op tafel geslagen en gezegd dat hij niet van plan was om mij in deze toestand weer mee naar huis te nemen en dat zij maar een oplossing moesten zoeken. Zelf kon ik op dat moment niet eens meer praten. Toen pas zagen ze de ernst van de situatie in.
Ik werd opgenomen op de afdeling neurologie. Daar wilde ze dat ik direct weer fentanyl zou plakken, maar dat wilde ik niet. De eerste twee dagen kreeg ik gabapentine en amitriptyline, maar dat deed niets. Ook gewone pijnstillers hadden geen effect. Ondertussen had ik nog steeds geen minuut geslapen. Ik had vreselijke hoofdpijn en pijn in mijn schouders.
De neuroloog had nog nooit van clonidine gehoord
Uiteindelijk heb ik zelf gevraagd om clonidine om de ontwenningsverschijnselen te verminderen; de neuroloog had er nog nooit van deze toepassing gehoord. Ik heb haar toen gewezen op de website van Opiaten Afbouwen waar deze info ook op staat. Gelukkig ging ze overstag. Ik kreeg er ook nog wat lorazepam bij. Eindelijk werd het rustig in mijn lichaam. Langzamerhand werd de pijn minder en kon ik weer slapen.
Mijn advies over fentanyl is: zorg dat je het niet gaat gebruiken!
Tot slot wil ik nog zeggen: beginnen met fentanyl is makkelijker dan stoppen! Als het enigszins kan, zorg dat je het niet gaat gebruiken! En als het echt niet anders kan, lees jezelf dan van tevoren goed in en zorg dat je weet hoe je het moet aanpakken wanneer je ermee wilt stoppen. Daarmee kun je zelf een hele berg ellende besparen.
